Bir oda kadar dar…

bir cihanda sığmayacak kadar daraç olmalıyım senim kadar…
Etine tırnağına bulaşmadan sen olup , kuruyan yanına katil.
Elim yüzüm her yanıma bu hüznü kusarken ilkyaz gibi..ilkgençliğin gibi dönmeli teninde..
Kaç-ma
Ses yapmam.
Ilık bir mevsimin serin yağmuru gibiymiş gibi fırtına koparmam lazım benim
Acıtma-dan.
Havale geçiren pastelimin soluk rengine , renk vermem gerek ..Renk hacet yüzüne.
Nasıl deme?
Duymuyor ses yapıyor senliliğim..
Yatağına yastık olmam lazım benim gecene gündüz.
Isırgan otları koparıp iksir gibi dökerek yoluna
İksir olup işlenerek…işleyerek..Suç işler gibi saklanarak sessizce sinsice nazarına boncuk gibi
Kaybetme ellerimi
Sarıl tam ayağının kaydığı yerden kayarak gözlerimin içine..

“ Bir söz olmam lazım benim..Bir cümleyle yuvarlanmam lazım içinde yuvarlamam lazım seni dirime dirim gibi ”

Kurduğum pusu bu..
Kus içine..
Kaç gecedir içilmemiş şarap gibi sen kadar tadım..geç keyfimin tuz tarafını..
Doğrultusuz arşınla..tavan yap karış kaldırımların tozlu yollarına ..
Doğrultu olmam lazım benim doğrultmam lazım eğik geceni
Sabahına yüz sabah doğarım
Uyansana!
Irzına geç renklerin.
Ertele eskit siyahı
Yüzüme “Al” boya
Renk olmam lazım benim renksiz..arıtıp içinden alacayı gök olmam lazım benim mavi..
Fırçasız başlıyorum işlemeye seni ayak ucundan saç diplerine doğru
Titreme
Titret-me..
Bilmediğin diyar değil ki bu elim yüzüm işte seninim.
Kör gözle kokuna sabit yürüyüp bulmak gibi..İllet gecene eziyet eder gibi
Hastalık gibi yapışmalıyım hastalığının boğazına.

“Hatıra olup çıkmam lazım benim hatıralardan ekşiyip kısır nefesime üfleyip yüzünde yüzümü hatırlatmam lazım “

On eşkıya on kederin üstüne on zafer işleyişi.
Eşkıya olmam gerek gibi benim..Hırçın menekşe..
Dört yaprak doğurup ilk dileği sana bağışlamam lazım..Soğuduğu yerden ısıtmalı tenim senimi.
Sus deme..
Sarsarım sarsıldığın yerinden
Baksana kaç çocuk doğdu,?
Kaç mevsim geçmiş bu..kaçıncı mevsimsizlik soluduğun bu kısır nefeste..
Paysız hayatıma ses ver
“Ben”de
“Uyandım” de vur deminle gecemde hayatımın saf dışı kalmış yanına..

Sendeyim.
İçimde kaldığın kadar…


“Fırtına çıkarıp içindeki kasırgaya duvar olmam gerek benim..toprakla boşanıp“Yağmur” olup yağmam lazım…”